آقای همکار

امروز رفتیم مدرسه دوستم، اونجا جلسه بود. دوستم هم مجرده.

من کلا فکر می کنم همه از من زیباتر و شایسته ترند.

با اینکه خیلی ها می گن تو خودت رو باختی، اصلا اینطور نیستی، اعتماد به نفست به کمه و فلان و بهمان.

به هر حال، دیدم آقای همکاررخیلی به دوستم نگاه می کنه، باهاش حرف می زنه، البته نه خیلی ولی خب حرف زدن با هم. دوستم می دونه من حواسم پیش همکارمه، قبلا اینا رو بهش گفتم.

خیلی حرص می خورم، خیلی خره.

چقدر بده این بلاتکلیفی، یک بام و دو هوایی، حتی تا آخرش رفتم. گفتم ممکنه همین روزها آقای همکار بهم بگه شماره دوست تون رو می تونم داشته باشم؟

حتی عروسی کنن بعد منو دعوت کنن و اوووووه!

ؤ بعد تو لک رفتم. 

فریاد از عشق های یک طرفه