خیلی وقته که حواسم پیِ همکارمه.
اما اتقدر مشکوک رفتار می کنه که هنوز مطمئن نیستم آیا این حس دو طرفه است یا نه؟
وقتی خیلی بهش دقیق می شم شبیه مرد رویاهام نیست، ولی یه طوری ام هست که نمیشه بی خیالش شد کثافت!
انگار با خودم لج افتادم، انگار رو کم کنی باشه نمی دونم، دلم میخواد داشته باشمش، از طرفی ام خیلی تحفه ای نیست .
امروز داشتم خودمو تو آینه نگاه می کردم چقدر چاق شدم، از هر طرفی چربی زده بیرون، چقدر موهام نامرتب بود، چقدر قوز داشتم، بعد گفتم حالا خودت تحفه ای هستی؟ حق داره دوستت نداشته باشه.
از دوست نداشته شدن می هراسم
اون هم در این موقعیت.
اگه واقعا دوسش داری خب بهش بگو اگه دو طرفه باشه که مبارکه اگه هم نباشه لاقل سعی میکنی بی خیالش شی
می دونی خیلی سعی کردم بهش نزدیک شم ولی نشد.
هر دو مغروریم.
حس می کنم پسم می زنه. یعنی فکر می کنم شاید کسی دیگه رو دوست داره