ری را!

حالا بیا برویم 

برویم پای هر پنجره 

روی هر دیوار و 

بر سنگ هر دامنه 

خطی از خوابِ دوستت‌دارمِ تنهایی را 

برای مردمان ساده بنویسیم 

مردمان ساده‌ی بی‌نصیبِ من 

هوای تازه می‌‌خواهند! 

ترانه‌ی روشن، تبسم بی‌سبب و 

اندکی حقیقتِ نزدیک به زندگی.