محراب

       (محراب)

تهی بود   و   نسیمی

سیاهی بود  و  ستاره ای

هستی بود  و  زمزمه ای

لب بود  و  نیایشی

(من) بود  و  (تو) یی

نماز  و  محرابی.

*شعر از : سهراب عزیز.*

نظرات 1 + ارسال نظر
masoud جمعه 11 آذر‌ماه سال 1390 ساعت 06:18 ب.ظ


مرسی
...
ولی من شعر و داستانای خودتو میخام:-س

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد